Darling Harbour

Darling Harbour. Op z'n minst één van de leukste wijken van Sydney! Mijn eerste ervaring met (en in) Darling Harbour was echter niet geheel positief. Samen met wat andere backpackers werd ik geweigerd voor een discotheek. We droegen jeans en sweaters. Ik kan een dresscode op sommige plaatsen best begrijpen, dus ik maakte me er verder niet druk om, maar de eerste stempel was wel gezet. In mijn beleving was Darling Harbour een trendy wijk waar je geacht werd niet te komen wanneer je je niet even zo trendy voordeed. Echter, vanmiddag, evenals gistermiddag, was ik er weer en zag ik een totaal nieuw beeld voor me. Wat een verschil het toch kan maken wanneer je het linkertrapje naar beneden neemt in plaats van het rechter! Samen met twee Duitse klasgenootjes zat ik aan het water, dronk ik een Frappuccino (van de Starbucks) en bezocht ik later die middag enkele musea. Over het algemeen heb ik een hekel aan musea. Hetgeen te zien is moet wel bijster interessant zijn wil het op kunnen wegen tegen de beklemmende sfeer en de benauwde, kille, dodelijke stiltes die ik er ervaar. In het geval van vandaag deed het dat niet, maar het is weer een leuke aanvulling op mijn lijstje! :)
De meiden uit mijn klas, overwegend Duits, zijn erg gezellig. Ze hebben mijn leeftijd en mijn niveau Engels, en zijn daarbij ook nog eens erg aardig. Als we met een groepje staan te praten gaat alles in het Engels, zelfs de onderlinge conversaties.

Inmiddels is iedereen van mijn Nederlandse (start)groep uit het hostel vertrokken. Sommigen vlogen (of reden met de auto) naar het noorden, richting Cairns, waar het nu zomer is, en anderen gingen op zoek naar een (goedkoper) hostel in Sydney, Brisbane of Melbourne.
Mijn kamergenootjes komen en gaan. Op dit moment slapen er twee Finse meisjes op mijn kamer.
Ik vind het niet erg om alleen te zijn, het voelt zelfs goed om even geen 'houvast' te hebben.

Gezien het feit dat er dus geen Nederlanders in het hostel verbleven, al mijn Duitsers naar hun gastfamilies waren én mijn eten voor vanavond uit de koelkast gejat was (pasta met tomaten en aubergines, ..en ik had geen zin om geld uit te geven aan nieuwe boodschappen ..) besloot ik om alleen op pad te gaan. Ik realiseer me dat vanavond het allereerste moment geweest is dat ik echt alleen was. Mijn grootste angst voor deze reis was om "alleen" over te blijven. Uiteindelijk blijk ik te kunnen genieten van een enkel moment alleen, ..een moment om even tot mezelf te komen.

Ik trok mijn onverwoestbare sandalen aan en wandelde door de straten van Sydney, kocht onderweg een truitje met lange mouwen (jongens, ik heb zo onhandig gepakt!) en vervolgde mijn weg. Na 2 1/2 uur lopen bleken mijn sandalen inderdaad onverwoestbaar, ..mijn voeten echter niet. Ik strandde in, jawel.., Darling Harbour! Misschien is het leuk om even wat te vertellen over Darling Harbour. Darling Harbour is gebouwd rondom het water. Er zijn hier tientallen eet-, drink-, en uitgaansgelegenheden te vinden. Mensen hangen wat rond of ze bezoeken er musea of andere bezienswaardigheden. Het is er verschrikkelijk (?) romantisch. Je struikelt hier over de verliefde stelletjes, ..hand in hand wandelen ze langs het water terwijl ze elkaar verliefde blikken toewerpen. Tja, het heet natuurlijk niet voor niks Darling Harbour! :)
Tevens vind je hier de Promenade Eatery. De naam spreekt voor zich lijkt me. Je hebt er sowieso de MacDonalds, de Pizzahut en de KFC, maar daarnaast ook take away-food vanuit Azië, Italië, Griekenland en Spanje. I love take away-food, dus toch maar een bak noodles & veggies vanuit Singapore gehaald (uiteindelijk zorg ik wel goed voor mezelf).

En nu zit ik weer in Starbucks, ..met een white chocolat mocha voor me op tafel. Ik schrijf dit verhaal nu in mijn dagboek, met het plan om het vanavond achter de computer uit te tikken in mijn weblog. Dus ja, ..zo gezegd zo gedaan! :)
Het is hier nu eigenlijk een soort van bedtijd. Morgen heb ik weer Engelse les. Dat is wel een beetje dubbel. Ik heb hier namelijk een echt vakantiegevoel: relaxen, uitgaan, mensen ontmoeten en lekker eten en drinken. Aan de andere kant moet ik wel elke ochtend om 07.00 uur opstaan om op tijd op school te kunnen zijn. Maar goed, Engels is een handige taal hier in Oz en ik heb nog genoeg te leren. Bovendien houdt het me in contact met een hoop leuke mensen!

Morgen ga ik, na de lessen, de Harbour Bridge beklimmen. Niet helemaal naar boven, dat kost namelijk zo'n $200,-, maar een stukje omhoog. En dan ga ik misschien, misschien.., aankomende zondag naar de Blue Mountains!

Tot later!