Melbourne. Deel 4

Gisteravond.
Ik zit in de Joint Bar. Vanaf mijn kruk aan de bar staar ik naar het grote televisiescherm waar op dat moment What Goes Around gedraaid wordt.

"Do you like Justin?", klinkt het plotseling van opzij.

"Well yeah..., I mean, he is bringing sexy back ... "

(Jezus, waar kwam dat ineens vandaan?)

Een grote grijns verschijnt op het gezicht van de jongen die zojuist naast me is komen staan.

" ... and all he wants from me is to be his love! Now that is pretty cool, don't ya think?", vervolg ik daarom maar.

"Well yeah, I work pretty much the same way, babe. Actually I was the one who brought sexy back in the first place. Now can I get you a drink?"

And that is how I met Drew. Andrew uit Melbourne, 27 jaar en een rasechte Aussiebloke. De échte Aussie, weet ik nu, is open en spontaan, enigzins macho en in het bezit van briljante humor, ruim voldoende zelfvertrouwen en een fantastisch accent. En dat accent was nu precies waar ik gisteravond op uit was. Ik wil over vijf maanden thuis komen en aussie-slang spreken als geen ander en Andrew was daar om mij wat nuttige tips te geven. Hierbij deel ik ze gelijk even met jullie:

1. Maak veelvuldig gebruik van overbodige woorden (well ... yeah ... neh ...) voordat je daadwerkelijk zegt wat je wilt gaan zeggen. Anders vinden de Aussies je verhaal maar saai. (?)

2. Praat langzaam.

3. Spreek het laatste woord van een zin, of het laatste deel van een woord, scherper en nadrukkelijker uit dan de rest van de zin/het woord.

4. Deze heb ik zelf gevonden: houd je mond ten allen tijden open wanneer je praat! Serieus, probeer het en je zal als een echte Aussie klinken! :)

Ik heb natuurlijk veelvuldig geoefend en Andrew heeft mijn hilarische pogingen zelfs nog op film gezet. Misschien dat 'ie die filmpjes gaat mailen en in dat uitzonderlijke geval zal ik ze met jullie delen! ;)

Goed, dat was dat!

Dit is voorlopig de laatste post vanuit Melbourne. Morgenochtend-heel-erg-vroeg sta ik op voor ...

... The Great Ocean Road!

Starts at Torquay, ending at Geelong! Zo ongeveer. Deze 300 of 400 kilometer lange kustlijn schijnt dan weer de mooiste ter wereld te zijn! Ideeën willen nog wel eens verschillen als het over het begin- en eindpunt van de route gaat. Men discussieert hier zelfs nog over de precieze lengte van de weg, maar iedereen is het gelukkig over één ding eens: The Great Ocean Road is prachtig en vormt een absolute must voor iedereen die Australië bezoekt! Ik heb me enigzins verdiept, dus hier komt 'ie:

The Great Ocean Road is na de Eerste Wereldoorlog aangelegd en is uiteindelijk in 1932 voltooid. Het was een behoorlijke klus en al met al zijn arbeiders 14 jaar bezig geweest. De weg vormt een eerbetoon aan de Australische soldaten welke vochten, aan de kant van de Engelsen, in de Eerste Wereldoorlog.

Ik ga tijdens mijn 3-daagse trip spectaculaire natuurverschijnselen zien! Zo de London Arch, een resultaat van duizenden jaren van erosie door wind, regen en de Bass Strait. Tot 1990 was de Londen Arch echter de Londen Bridge, maar nadat de brug ingestort was zag men zich genoodzaakt de naam te veranderen. En natuurlijk bezoek ik The Twelve Apostles! The Twelve Apostles hebben er zo’n 20 miljoen jaar over gedaan om tot de huidige formatie te komen. Eigenlijk waren er altijd maar negen apostelen, dus de naam is een raadsel (misschien konden ze vroeger nog niet zo goed tellen als wij vandaag de dag) en inmiddels staan er zelfs nog maar acht apostelen overeind! Op 3 juli 2005 is er één, op geheel natuurlijke wijze, ingestort. Een 70 meter hoge rots het water in zien storten, ...dat moet toch een spectaculair gezicht geweest zijn! Ik ga Bells Beach (hier zijn scenes uit Point Break gefilmd) en Apollo Bay zien, en nog veel meer! Overnachten doe ik in het hart van het Grampians National Park en in Port Campbell.

En dan, na drie dagen touren, bereik ik Adelaide. Een nieuwe stad om te gaan bewandelen, bekijken en simpelweg te gaan ontdekken! Ik maak niet teveel plannen, want spontaan en flexibel reizen houdt alle wegen open en maakt bovendien dat je elk moment intens kunt beleven en alles van dag tot dag kunt nemen. Toch is er een globale route ontstaan de afgelopen periode en die route loopt als volgt: Melbourne - The Great Ocean Road - Adelaide - Kangaroo Island - (treinen naar?) Alice Springs - The Red Centre !!! - terug naar Alice Springs, en daarna vlieg ik misschien wel naar Perth. Sinds Thailand voor dit jaar van de baan is heb ik een groot aantal weken extra om in Oz te besteden. Dus wie weet, ...pak ik Western Australia wel mee!

Ik heb enorm veel zin om weer te gaan reizen! Ik ben al met al vijf dikke weken in Melbourne blijven hangen, heb hier een mooie tijd gehad, maar nu wil ik weer gaan touren, ..backpacken! Nieuwe plekjes ontdekken, stadjes bezoeken, spectaculair natuurschoon met eigen ogen bewonderen, tassen in- en uitpakken, hostels in- en uitchecken, mensen leren kennen onderweg en gaandeweg onder het genot van een drankje. Jep, Karin is er weer helemaal klaar voor! :)

Wat heb ik de afgelopen tijd allemaal gedaan en gezien in Melbourne? Ik heb veel mensen leren kennen, altijd en overal, en heel leuke en interessante gesprekken gevoerd. De dagen stonden in het teken van koffie drinken, buiten-de-deur ontbijten, lunchen en/of dineren, tijdschriften lezen in de bibliotheek, zwemmen, bioscopen, stappen en shoppen. Oké, voor de free pancakes op de zondagochtend kwam ik absoluut mijn bed uit! Ook al stond ik dan vervolgens een half uur in de rij voordat ik een, weliswaar érg lekkere, pancake te pakken had. Elke andere vorm van gratis ontbijt in het hostel skipte ik, ...want uiteindelijk ben ik nog precies de snob die ik was toen ik vertrok. In Melbourne eet ik liever één keer per dag goed, dan drie keer op een dag matig. Besteed ik mijn centen met liefde aan hetgeen waar elke andere backpacker nu juist op bezuinigd. Begrijp me niet verkeerd, ik bezuinig ook wel hoor, maar op andere dingen! ;) Melbourne op de vroege morgen is dan ook prachtig. Bedrijvigheid. Café's openen vroeg hun deuren en mensen, op weg naar hun werk, hoppen er naar binnen voor koffie of ontbijt. Ik ben er, serieus waar, helemaal kapot van! Weliswaar met ongekamde haren en in hetzelfde kloffie als van de dag ervoor (ik geef hier echt geen ene shit) bestel ik een macchiato (of een Chardonnay, ...zo vanuit de Yarra Valley!) en eet ik de special of the day. Lekker zitten, krantje erbij... Haha, het is nu eenmaal mijn ding en ik kan en wil het simpelweg niet laten!

1 april ben ik naar de finale van het zwemmen gaan kijken!
12th FINA World Championships 2007, en wel in Melbourne City! Ik was er zondag bij en Marleen Veldhuis zwom nog mee voor de 50meter Free.

Ik heb mijn keel schor geschreeuwd, mijn handen beurs geklapt en ik moet zeggen dat ik een bijzonder goede tijd beleefd heb! Uren te vroeg was ik het terrein binnen en aangezien de arena (Rod Laver Arena!) toen nog gesloten was moest ik wat tijd door zien te komen. Gelukkig was er genoeg te zien en te beleven. Zo ben ik naar de tennisbanen gewandeld, bezocht ik de bands en kraampjes die er stonden (gratis Yakult!) en ging ik op de foto bij Telstra.

Op de foto's hieronder zien jullie het stadium. Toen ik naar binnen liep kreeg ik een fantastisch gevoel, zo mooi vond ik het allemaal! Groot en kleurrijk, ... de vlaggen, de muziek! Haha, het was nogal wat en ik moest toch bijna een traantje laten! :)

Marleen werd derde. Jammer. Ze lag voorop, werd de laatste paar meters ingehaald door een Amerikaan en een Aussie. Maar natuurlijk nog hartstikke goed en ik heb keihard geklapt voor Marleentje (waar ik tot voor zondag nog nooit van gehoord had...)!

Australie had een aantal keer goud en geloof me, het is bizar om op zo'n moment in een stadium vol met Aussies te zitten! :)

Joost had me een aantal weken geleden geattendeerd op het feit dat Arcturus in Melbourne (The Espy) zou spelen en ik had toen 1 2 3 besloten dat ik hier naar toe zou gaan. Oktober 2005 heeft de band een aantal keer in Nederland gestaan en hier ben ik toen niet naartoe gegaan, maar een metalconcert in Oz, ...dat wilde ik wel eens meemaken! Allereerst werd ik geconfronteerd met de wat trek ik vanavond aan-kwestie. Die vraag stel ik mezelf thuis ook altijd, maar daar sta ik ondertussen in een kast vol (geschikte!) kleding te kijken. Nu stond ik boven mijn rugtas waar niet veel meer in zit dan een jeans, een paar shorts, een blauwe rok vol ondefinieerbare vlekken en wat topjes. Ik moet ondertussen bekennen dat ik mijn kleding mis. Mijn laarzen, kousen, panty's, rokjes, topjes, vestjes, etc. Ik mis dat gevoel wanneer ik voor de spiegel sta en tegen mezelf zeg: Kaar, dat heb je weer fan-tas-tisch gecombineerd al zeg je 't zelf! Maar goed. Ben op reis. Komt allemaal terug. Ik dwaal af.

Zaterdagavond stapte ik, in jeans en sneakers, The Espy binnen. Leuke tent! The Esplanade Hotel is jaren geleden omgebouwd tot kroeg & concertzaal The Espy. Gratis entree in de Public Bar en elke avond livemuziek.

Er speelden die avond twee supportacts, bandjes uit Australie, maar beiden stelden weinig voor. Arcturus zelf was prachtig! Ik kan nauwelijks een noot spelen, maar een klasse band herken ik onmiddelijk.

Er werden zowel oude nummers (Du Nordavind) als nummers van het nieuwe album gespeeld en ik was een paar dagen voor de show naar Virgin gegaan om het nieuwe album van Arcturus te beluisteren. Ik weet uit ervaring dat een band best saai kan zijn als je de (nieuwe) nummers niet kent, maar in het geval van Arcturus had dit niet het geval kunnen zijn.

Om dan maar even jouw termen te gebruiken, Joost: geweldige podiumpresentatie, geniale gitarist en strak drumwerk! ;)

Het was trouwens erg interessant om een metalconcert in Oz bij te wonen. De scene is toch vrij vergelijkbaar met thuis, alleen is het hier wat meer down to earth. Aussies blijven Aussies en ze nemen de zaken niet te serieus. Tuurlijk, iedereen was zwart en 80% van de crowd had lang haar, maar pentagrammen, omgekeerde kruizen, corpspaint en dergelijke achterhaalde onzin (;)) ben ik er niet tegengekomen.

Filmpje van Tore Moren's gitaarsolo!

Hieronder nog een willekeurige selectie foto's. Op de eerste foto zien jullie Stevie en Carin, op de tweede foto is Kath te zien en foto drie maakte ik terwijl ik op zoek was naar een geschikte verjaardagskaart voor mijn mam. Verjaardagskaarten zijn hilarisch. :)

Klik voor filmpje 2!

Tot de volgende keer!