Bye bye New Zealand!

Bye bye, New Zealand!

:*(

Dit is de laatste, de aller- aller- allerlaatste post vanuit Nieuw-Zeeland! Morgen vlieg ik terug naar het land van de Ozzies, naar Melbourne om precies te zijn. Daar heb ik vanzelfsprekend ontzettend veel zin in! Sowieso heb ik zin in de reis, want ik vind vliegen en vliegveld-hangen erg leuk, ..opwindend zelfs!

Deze laatste, aller- aller- allerlaatste post vanuit Nieuw-Zeeland komt vanuit Christchurch. Op de foto hiernaast zien jullie een stukje van Cathedral Square, één van de leukste plekken van Christchurch en midden in het centrum van de stad gelegen. Het plein wordt omgeven door historische gebouwen, waaronder de Christ Church Cathedral, te zien op de foto!
Cathedral Square is mijn lievelingsplek geworden en ik kan hier uren en uren rondhangen. De hele dag door is hier van alles te zien, te doen en te beleven: kunst, Jezus-fanatiekelingen, markt, straattheater, (live)muziek, ..en bovendien is dit plein een ontmoetingsplek voor zowel locals als reizigers.

Mijn eerste keer Christchurch, dat was net voor mijn vorige post, ben ik goed toeristisch bezig geweest! Ik bleef toen drie nachten en twee dagen in de stad en bezocht tijdens deze dagen de Botanic Gardens, de Cathedral, het Arts Centre en de musea van de stad.
Na deze dagen pakte ik de bus richting Kaikoura. Kaikoura is een klein plaatsje gelegen aan een baai aan de oostkust. Mooie omgeving (zee en bergen, bergen en nog meer bergen) maar Kaikoura op zichzelf is weinig bijzonders. Waarom ging Karin er dan naar toe?? Vanwege de walvissen, orka's, dolfijnen, blauwe en geelogigepinguïns, zeevogels en zeehonden!! :D
Woeiii!
Ik ben twee nachten in Kaikoura gebleven. Ik kwam tegen de avond in het hostel aan en maakte tijdens het eten (gratis soep!) kennis met Emma, een heel leuk meisje uit Groningen. We dronken thee, bier en 's avonds zijn we nog naar een 24-shop geweest voor een fles wijn en TimTam's! Gezellige avond gehad!

De volgende ochtend vertrok Emma (op de fiets) richting Christchurch en ik maakte mezelf gereed voor de Whale Watch! Wat een ervaring was dat zeg! Met z'n honderdduizenden stapten we op een luxe boot en voeren we met een behoorlijke snelheid van de kust af. De boot was voorzien van een zoeksysteem waarmee de kapitein de walvis kon traceren. Hij kon precies zien (horen...?) waar de walvis zich bevond en wanneer en waar 'ie boven water zou komen. Een walvis blijf ongeveer 45 minuten onder water om vervolgens een klein kwartiertje naar boven te komen. Dit doet 'ie om te ademen en om zijn voedsel te verteren.
Het was even zoeken, maar uiteindelijk vonden we twee spermwhales!
Wat een naam, he? Toen deze walvis voor het eerst gevangen werd trof men na het opensnijden van zijn voorhoofd zo'n 2,5 ton witte substantie aan. Men nam vervolgens aan dat hier de voortplantingsorganen zouden moeten zitten en vanwege de enorme hoeveelheid "sperma" kreeg het arme beest de naam "sperm whale". Later werd een vrouwtje van hetzelfde type gevangen en opengesneden en toen bleek dat ook zij, ..verrassend genoeg, een kop vol sperma had! :)
Ha, maar goed. Ik heb ze dus gezien, eerst de ene en een kwartiertje later vonden we de ander. Prachtig! De kanjers lagen lekker ontspannen op het water, spoten af en toe een plens water de lucht in en verdwenen uiteindelijk weer onder water. Daarbij een mooie zwieper makend met de gigantische staart!



Op de terugweg zagen we dusky-dolfijnen! Dit zouden de meest vriendelijke en sociale dieren ter wereld moeten zijn. Ik had nooit eerder een dolfijn gezien en nu zag ik er wel 40, ..en ik werd er helemaal blij van. De dolfijnen zwommen met de boot mee, doken in en uit het water en vertoonden al hun kunsten. Het is niet te geloven hoe ongelooflijk snel, vrolijk en energiek deze diertjes zijn, ..zeker niet na het zien van een stel slome walvissen! :)
Uiteindelijk bleven we maar tien minuutjes bij de dolfijnen, toen voer de boot verder, maar het was absoluut een hoogtepunt van mijn reis en die nacht droomde ik dat ik een dolfijn was. Ik heb dan ook besloten dat ik in een volgend leven dolfijn ga worden, een dusky-dolfijn natuurlijk. En tot die tijd kijk ik uit naar een kans om in Australie met dolfijntjes te zwemmen! :)

Na de Whale Watch had ik een "date" met Benjamin uit Frankrijk. We hadden samen in de bus en op de boot gezeten en deze Fransman was bijzonder enthousiast en amusant. Als een kleuter zat 'ie naast me te zingen en te stuiteren elke keer als er misschien een walvis gespot was en zodra de deuren naar het dek opengingen greep 'ie zijn camera en liep hij iedereen omver om maar als eerste buiten te kunnen zijn.

"Ahh, you must think i'm a dork, don't you??!", vroeg hij me halverwege zijn Franstalige uitvoering van "They call him Flipper, Flipper, faster than lightning".

"Just a bit", was mijn droge reactie. Toen de tour afgelopen was werd 'ie weer normaal en gedroeg hij zich als een gezonde, arrogante en 28-jarige Fransman. Hij nodigde me uit om die avond een fles wijn te komen drinken in zijn hostel en hier ben ik op in gegaan. Ik zeg immers al vaak genoeg nee, simpelweg en puur uit automatisme, en hier moet ik gewoon eens aan gaan werken. Bovendien leek het me altijd al leuk om wijn te drinken met een echte Fransman! ;)

Uiteindelijk heb ik een heel leuke avond gehad samen met Benjamin, Daniel (een stuk, echt een ongelooflijk stuk!) uit Duitsland en nog een paar Canadezen, en dronken we niet één fles wijn, maar gingen er zes flessen doorheen! Ik heb genoten van deze avond, van de gesprekken (die eens niet over bier, vrouwen&seks en reizen gingen) en alle gezelligheid. Tijdens deze avond realiseerde ik me meer dan tevoren hoe mooi, bijzonder en tegerlijkertijd vreemd het is om elke dag nieuwe mensen te leren kennen en om een level van omgang en gespreksvoering te hebben alsof je elkaar al jaren kent. En dan neem je afscheid, onvermijdelijk, en zie je elkaar, waarschijnlijk, nooit meer. Ik leer zoveel mensen kennen, in alle soorten en maten. Soms zit daar iemand tussen waarbij ik een gevoel heb: van jou wil ik nog geen afscheid nemen. Ik heb alleen niet altijd die keus...

De dag voordat ik naar Kaikoura vertrok had ik me enigzins gericht op het maken van een plan voor mijn laatste paar dagen in Nieuw-Zeeland. Ik wilde sowieso naar Kaikoura voor mijn walvis- en dolfijn avontuur en eigenlijk wilde ik Mt Cook nog bekijken. Dit schijnt een, wederom, spectaculair National Park te zijn en Mt Cook is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland.

Aan de andere kant had ik geen zin meer om te reizen, ..geen zin om mijn spullen in- en uit te pakken, geen zin om weer uren in de bus te zitten. Klinkt gek, he, ..maar reizen maakt (in ieder geval mentaal) moe. Onderweg naar Christchurch besloot ik dan ook om Mt Cook te skippen en om lekker een vette week in de stad te blijven hangen: uitslapen, relaxen en fijne mensen leren kennen!

Zo gezegd zo gedaan. Het hostel waar ik in eerste instantie één nacht geboekt had vond het geen probleem om hier zeven nachten van te maken, dus accommodatie was snel geregeld.
Een paar uur later kwam ik Julia tegen, een meisje uit Duitsland. Zij is vanaf dat moment mijn stap-, eet- en koffiemaatje geworden! Diezelfde avond zijn we gaan stappen. Eerst bezochten we een Ierse pub en later zijn we naar de Base-bar gegaan. Hier werden we opgepikt door een Kiwi-man die ons alle pubs, bars en discotheken van Christchurch gewezen heeft!

De dag erna kwam ik Emma (Kaikoura) weer tegen. Ook zij bleef een paar dagen in Christchurch hangen en sliep in hetzelfde hostel als Julia en ik. Wederom veel gaan stappen. Ik moet zeggen dat dat toch hetgeen is wat ik de afgelopen dagen voornamelijk gedaan heb: stappen, uitslapen, ontbijten, winkelen, bioscopen en koffie drinken @ Starbucks! :) Overdag bespraken we de veelal hilarische ervaringen van de nacht ervoor. Zo had Emma een jongen gevonden die haar graag een drankje wilde betalen. Toen ze hier uiteindelijk "toestemming" voor gaf kwam de sukkel met een glas kraanwater aanzetten. Of die keer dat ik ging stappen met een Ier die de hele avond geprobeerd heeft om me te zoenen. Toen 'ie uiteindelijk doorkreeg dat dit niet ging lukken, ..ik heb zo ongeveer zijn nek om moeten draaien om 'm dit duidelijk te maken, besloot 'ie heel nuchter: "Ah, maybe later!" :) Jullie begrijpen dat deze twee woorden veelvuldig door ons gebruikt zijn de dagen erna! :)

Toch ben ik niet meer de Karin die ik was. Dit merkte ik tijdens een avondje dansen in Shooters. Een meisje uit Denemarken, jong, blond en ietwat naief, was die avond met ons meegegaan. Op een gegeven moment kwam ze naar mij toe om te vertellen dat er een gast achter haar aan zat en ze wilde graag van 'm af. Of ik dat even wilde regelen.

Dat was ik vroeger: dansen en flirten, genieten van alles aandacht en naderhand niet meer weten hoe van al die mannen af te komen. Nu was ik dus degene die een gast ging vertellen dat 'ie op moest zouten en beter niet meer terug kon komen. Toen we het er later over hadden vertelde het Deense meisje me dat mannen vaak bang van mij zijn, ..of dat ik ze in ieder geval enigzins afschrik door middel van mijn attitude.

Wie had dat ooit gedacht...

Ook Nir en Tomer, mijn helden uit Israël, zaten in Christchurch. Gisteravond namen we afscheid. Zij gaan niet naar Australië, maar vliegen over een weekje naar Azië.

En toch heb ik het gevoel dat ik ze gaan weerzien...

Katrin, Dunedin, bleek tevens voor een paar dagen in Christchurch. Zij slaapt in een ander hostel en ze heeft geen mobiele telefoon, dus afspraken maken bleek lastig danwel onmogelijk. In ieder geval gaan we vanavond samen uit eten en naar de bioscoop! :)

O trouwens, ik heb een souvernir! Een heuse Jade (Greenstone) ketting, handmade by Maori! :) Ik was al een tijd op zoek naar een dergelijke ketting, maar ik moest natuurlijk weer een echt en perfect exemplaar vinden. Nu vond ik deze Hook, staat voor een veilige reis over water en land...

Hieronder nog wat meer foto's. De twee foto's hieronder zijn 's nachts met de zelfontspanner gemaakt na een nacht dansen in Shooters. Op dergelijke momenten vergeet ik altijd mijn instellingen te gebruiken, dus de foto's zijn niet goed belicht en hierdoor wat vaag. De jongen links is Tomer en de jongen rechts is Nir. Julia draagt een roze shirt en Emma het groene truitje.

Julia en ik. Op de twee foto sta ik samen met Emma en de maffe Ier. Let niet op mijn gekke bek, ..ik dacht dat we gekke bekken zouden doen. Of kan ik beter zeggen dat ik een Maori-act opvoer? :)

Emma had euro's in haar portomonnee zitten. Jezus, wat een klein geld, ..dat moesten we echt even op foto zetten! Op de tweede foto at ik samen met Emma en Julia sushi. Ik had sushi met kip, zalm en advocado.

Bleeeh!!! :S

De afgelopen dagen waren vergelijkbaar met mijn dagen in Airlie Beach, ..al had ik hier geen Luke bij me, en ze waren heerlijk! Leuk hostel, leuke en mooie stad en ik heb ontelbaar veel mensen leren kennen, ..in het hostel, in de bars, ..op straat! Dat is het voordeel als je ergens langer blijft dan een paar dagen, ..je maakt daadwerkelijk vrienden. Alhoewel deze vrienden voor hetzelfde geld vrienden kunnen zijn die je erna nooit meer ziet. Maar dat maakt niet uit. Vrienden voor zolang het uitkomt, vrienden met wie je een toptijd hebt voor zolang je in elkaars straatje past. En zo niet, dat niet. Dan maak je weer nieuwe vrienden ergens anders.

Ik vind 't prima, alhoewel ik, zoals ik eerder zei, een aantal mensen graag weer zou weerzien! :)

Morgen vlieg ik naar Melbourne en als deze stad me bevalt wil ik hier blijven.

Blijven!

Werken en wonen, misschien wel voor een aantal maanden.

Daarna pas weer reizen.

Iedereen die ik tot zover tegen ben gekomen die eerder in Melbourne is geweest, vertelde me dat het een geweldige stad is, ...en dat ik in de wijk St. Kilda moet gaan zitten.

Tot de volgende post, lieve mensen! :)

xxx

ps: Ik heb trouwens een Chiwawa vastgehouden! Ik kwam een meisje tegen en zij had twee van deze hondjes. Je kent ze wel, die kleine hondjes (lijken meer op hamsters) die niet blaffen er erg polulair, hip en bruikbaar zijn als baby onder de useless trash celebs zoals Paris, Nicole Richie en de Olsen twins!
Ik had nog nooit een Chiwawa in het echt gezien en kreeg er nu dus eentje in mijn armen. Ik moet zeggen, ..bekennen: ze was inderdaad wel erg vertederend! :*S