donderdag 9 augustus 2007

Broome!



Ik stond best even versteld toen de buschauffeur de bus langs de kant van de weg parkeerde en ons meedeelde dat hij vanaf dit punt geen route meer had. Gelukkig, maar desalnietemin vreemd, liep hij vervolgens heen en weer door de bus om iedereen persoonlijk te vragen waar ze naar toe wilden. Ik had de middag op het strand doorgebracht, was op weg terug naar het hostel en wilde er bij de Woolworths -een grote supermarktketen in Oz- uitspringen voor wat kleine boodschappen. Dit bleek, echter, lastig.
"Where is that, ...the Woolworths?", vroeg de chauffeur me fronsend en ietwat wanhopig. Ik haalde mijn schouders op. Woolies ligt ergens langs de kant van de grote weg, in het winkelcomplex waar ook de apotheek en de Jayjays gehuisvest zijn. Dat was alles wat ik op dat moment wist te vertellen wat de arme man misschien zou kunnen helpen. Het hielp niet veel. "Is that where the airport is?". Hij wendde zich tot een jongen achter me. Op dat moment begon ik te lachen. Dat is wat ik meestal, nee... wat ik eigenlijk gewoon altijd doe wanneer situaties zich belachelijk beginnen voor te doen. "Fuck, I don't know, ...you're the driver, mate!", werd zijn vraag (on)beantwoord. Uiteindelijk reden we een paar rondjes door Broome en werd ik als laatste afgezet voor de Woolies, een stop die ergens voorop zijn route had kunnen liggen...

Broome is een heel maffe stad! Waanzinnig leuk, maar tevens waanzinnig maf. Het is de stad waar bussen geen route hebben, maar waar je -ook zonder ticket- overal in en uit kan springen als je er toevallig eentje voorbij ziet komen. Alle clubs en bars zijn voorzien van security bij de voordeur, maar als je geen ID bij je hebt, of een ID welke aantoont dat je eigenlijk nog geen 18 jaar bent, hoeft dat geen problemen als gevolg te hebben. No worries. Soms denk ik lollig te zijn en dan bestel ik een drankje aan de bar (bier, bundaberg, cougar, ...whatever) om vervolgens iets minder dan een dollar aan muntjes op de bar te leggen met de -niet serieus bedoelde- vraag of dat genoeg is. Hier in Broome, echter, pakte het meisje achter de bar de tachtig cent (iets meer dan een halve euro) gewoon van me aan, haalde nonchalant haar schouders op en leek het verder wel prima te vinden. Ik stond versteld... :)

Van Exmouth naar Broome, wederom met Greyhound.
In Exmouth maakte ik kennis met Jay, een 28-jarige jongen uit Canada. Jay bleek bijzonder relaxt, fijn en gemakkelijk in de omgang te zijn. We zaten niet naast elkaar in de bus, beenruimte is nog altijd belangrijker dan gezelschap, maar we zochten elkaar wel telkens op tijdens de breaks.
Eenmaal in Broome aangekomen -ineens snikheet, zelfs in de avond- wilden we samen op zoek naar een hostel gaan. Dit bleek lastig, om niet te zeggen onmogelijk. We stonden met onze tassen voor de McDonald's, gewapend met de Lonely Planet van Western Australia en een mobiele telefoon, en belden elk hostel in Broome op met de vraag of ze plek hadden voor die nacht. Al snel bleek dat alle hostels volgeboekt zaten, dus we probeerden de campings -Jay had tenslotte een tent-. Tevergeefs. Maar toen gebeurde het! Ineens hadden we een heleboel mensen om ons heen verzameld. Een van die mensen was een taxichauffeur die ons wel even ergens heen zou brengen, maar deze man negeerden we wijselijk. Dan was er nog die Fransman die zelf al een tijdje in Broome rondhing en ons informeerde over alle accomodatiemogelijkheden in de stad. Dit was natuurlijk heel aardig bedoeld, echter was dit ons probleem niet. Uiteindelijk was daar het oude, gepensioneerde stelletje uit Melbourne. Zij waren, zoals elk jaar, naar Broome gekomen om hier een maandlang vakantie te vieren en zij hadden, tevens zoals elk jaar, een appartement met drie slaapkamers in een resort gehuurd, zodat ze over de periode vrienden en familie konden laten over komen. (Ja, ze waren rijk, dat bleek al snel.) Ze hadden ons vanuit de McDonald's -although alleen voor de koffie, zo werd ons verzekerd- zien modderen en besloten te kijken of ze ons konden helpen. En of ze ons konden helpen! Uiteindelijk zijn we met dit buitengewoon behulpzame stel meegegaan en brachten we de nacht door in het Rendezvous Sanctuary Resort! Wat een luxe! En wat een verschrikkelijk aardige, lieve en gastvrije mensen! Volgens mij dachten ze dat wij als backpackers continu moesten afzien en een chronisch tekort aan voedsel en onderdak hadden, want we werden volledig in de watten gelegd. Jay en ik kregen een uitgebreid diner voorgeschoteld, gevolgd door dessert, koffie, chocola en wijn! Alhoewel ze zelf vroeg wilden gaan slapen gaven ze ons de sleutel van de voordeur en drongen ze erop aan dat we die avond nog de hort op zouden gaan. Dat lieten wij ons geen twee keer zeggen! We dronken nog een paar drankjes in de bar, zwommen in het grote tropische zwembad van het resort en sliepen uiteindelijk in luxe 2-persoonsbedden met allebei een eigen badkamer! Jullie begrijpen, ik heb heerlijk geslapen! :)
Toen ik de volgende morgen wakker werd en na een douche de woonkamer binnenliep zat iedereen daar al klaar met een uitgebreid ontbijt bestaande uit fruit, yoghurt, toast en gebakken eieren!
Tja, wat kan ik zeggen? Backpacken! Sommige nachten slaap je op een bank in de televisiekamer van het hostel, in bussen of treinen of simpelweg buiten op de grond. Andere dagen slaap je helemaal niet, ... en dan ineens, onverwachts, beland je in zo'n overweldigende luxe, ...in de handen van een stel gouden mensen die niks dan het allerbeste met je voor blijken te hebben! En dat is echt, ik kan het niet anders uitdrukken, schitterend! :)

Aan al het moois komt een eind. De volgende morgen stonden Jay en ik weer op straat en ons probleem -wat eigenlijk helemaal geen probleem was, maar puur avontuur- ging door waar het de vorige avond zo prachtig geeindigd was. We hadden al min of meer besloten dat als we voor die avond geen hostel zouden kunnen vinden we simpelweg weer voor de Mac zouden gaan staan, ...of met onze slaapzakken op het strand zouden gaan liggen. :) Dit bleek voorlopig niet nodig te zijn. Na even zoeken vonden we twee bedden voor een nacht in de Kimberley Klub. Fair enough!
Het probleem in Broome is trouwens niet eens zozeer het feit dat het er druk is, maar simpelweg dat er een tekort aan accommodatie bestaat. Jay is na deze eerste nacht vertrokken om illegaal te gaan kamperen om een camping aan de rand van Broome gelegen en ik ben in de Klub blijven hangen. Nu moet ik zeggen dat ik lang niet elke nacht in een bed heb geslapen! Elke morgen opnieuw moest ik naar de receptie om te vragen of ik een nacht bij kon boeken. Soms bleek dit mogelijk. Soms echter ook niet en dan sliep ik een nacht -volledig tegen de regels van het hostel in- op de bank in de televisiekamer, in de hangmat of anderzijds op het strand. Verre van ideaal, maar wel erg gratis! :)

Wat heb ik allemaal in Broome gedaan? Broome, 14.000 inwoners en in 1880 gesticht als een parelvissersplaats, is vooral populair vanwege Cable Beach. Cable Beach is volgens veel mensen een van de allermooiste stranden van Australie -misschien zelfs wel ter wereld-! Een 22 kilometerlang parelwit strand met een oneindig uitzicht over een turquoise oceaan. De zonsondergang hier was ongelooflijk kleurrijk en indrukwekkend (zie bovenste foto)! Ik heb heel wat dagen en avonden op deze fantastische plek doorgebracht. Wandelen, zonnen, zwemmen en duiken in -serieus waar- golven die je tien keer koppeltje over laten duiken onder water. Cable Beach is geweldig! Jay had een grote groep -internationale- vrienden in Broome zitten (Duitsers, Fransen, Ieren en Engelsen) welke hij nog kende van een eerdere farmjob en hier heb ik me gemakkelijk bij aangesloten. Leuke mensen, stuk voor stuk een tikje alternatief en uitermate laidback, en we hebben veel avonden op het strand om het kampvuur doorgebracht...

:)




Een paar dagen geleden heb ik een tochtje op een kameel gemaakt.
Ik had hier vantevoren over gelezen, camelrides @ Cable Beach, en had besloten dat ik dit graag wilde gaan doen. De tours tijdens zonsondergang bleken echter allemaal volgeboekt te zitten, dus zag ik mezelf gedwongen een tour in de vroege middag te boeken. Het viel me, eerlijk gezegd, een beetje tegen! Het op- en afstappen was best een uitdaging voor een klein meisje als mij, maar het opstaan -en het later weer gaan zitten- van de kameel op zijn beurt vormde het absolute hoogtepunt van de rit. Je moet namelijk weten dat een kameel eerst zijn achterwerk omhoog brengt alvorens de rest van zijn logge lijf omhoog komt. Nu was ik daarvoor gewaarschuwd en had ik min of meer zelf besloten dat het verstandig zou zijn achterover te leunen tijdens dit gebeuren, maar mijn kameel deed het op eigen commando en ik was op dat moment afgeleid door het een of ander. Tegen de tijd dat ik doorhad wat het beest aan 't doen was bleek ik nog net in staat mijn evenwicht te bewaren en hierna kon de rit beginnen.
Mijn groep bestond uit gezinnen en bejaarden, ...en uit kamelen, natuurlijk. Waarschijnlijk is kameelrijden op het strand een typisch uitje voor gezinnen en bejaarden, zo besloot ik, en dat verklaarde meteen waarom ik niemand van het hostel of van Jay's groep had kunnen overtuigen met me mee te gaan. We sukkelden wat voort tussen de auto's met vierwielaandrijving en de naakte mensen op het strand gelegen -Cable Beach is deels een nudie-beach-, gedurende een minuut of tien, om vervolgens om te keren en terug naar de base te wandelen.
Het leuke aan de tocht was wel dat de kamelen telkens tegen elkaar aan liepen en dat de kameel achter mij, trouwens een heel lieve, telkens met zijn hoofd onder mijn arm probeerde te komen. Zo kon ik bij zijn hoofd om 'm aaien. Ik weet niet of hij dat met opzet deed of gewoon zo suf was als 'ie eruit zag... Hm. Kamelen zien er trouwens bijzonder suf uit, vinden jullie ook niet? En ze zijn alles behalve zacht. Weten jullie dat ook weer! :)




Broome heeft trouwens nog een bijzonder natuurverschijnsel, namelijk de Stairway to the moon. De "Stairway" is een optische illusie en waar te nemen tijdens volle maan tussen de maanden maart en oktober. De hoge volle maan reflecteert op de ribbels van het natte strand van Roebuck Bay bij extreem laagtij en dit geeft de illusie van een trap. Ik ben hier twee avonden achtereen naar gaan kijken, maar bleek niet in staat om er een serieus goede foto van te krijgen. Vandaar de foto in het linkje...

Gisteren ben ik, met een heleboel mensen van het hostel, naar de paardenraces gaan kijken! 8 augustus bleek Ladies Day en dit hield in dat alle dames gratis naar binnen konden. De races in Broome zijn nog, zo bleek, best groot en belangrijk. Ik heb eigenlijk een heel leuke dag gehad, wandelde wat in het rond, bekeek de paarden en alle dagjesmensen die eruit zagen alsof ze op een bruiloft of soms zelfs een begrafenis waren. Heel vreemd vond ik dat, zulke opgedirkte mensen, ...sjieke lange jurken, torenhoge hakken en gekke hoedjes met veren. En dan ondertussen met een blikje bier in het gras gaan zitten. Ik moet toegeven, dat is heel typisch Australisch! Ozzies, vooral de rijkere onder hen, vinden het leuk om zich op te doffen, om mooie kleren aan te trekken en iets uitbundigs met hun kapsel te doen. Ondertussen zijn ze net zo nuchter -en net zo dronken- als iedere andere Australier, praten ze met hetzelfde accent en gaan ze met een vergelijkbare attitude het leven door. Kakkers bestaan hier niet, zo lijkt het.
De races waren leuk, best spannend ook nadat ik een bet gedaan had! Ik had besloten om geen geld in te zetten, had namelijk precies genoeg cash op zak voor de bus terug, maar toen raakte ik aan de praat met een heel slimme jongen uit Hamburg die Heino heette en ik besloot dat ik evengoed naar het hostel terug zou kunnen lopen. Heino was, evenals mij, een groentje op het gebied van races, maar hij had zich in een paar uur tijd volledig verdiept in de kunst van het wedden op paarden. Hij sleepte me mee naar de plek waar het allemaal zou moeten gebeuren en samen bekeken we alle beschrijvingen van de paarden en opkomende races. Uiteindelijk hebben we allebei $2 ingezet op twee verschillende paarden die we er het meest opgewonden uit hadden vinden zien in de stal. Toen de race eenmaal begon stonden we tegen het hek aan gedrukt om twee verschillende paarden aan te moedigen: "Call me Henry" en "Baygo Boy". Ha! En ze werden eerste en tweede! Hadden wij groentjes dat even goed ingeschat.
Uiteindelijk werd ik er slechts een dollar rijker van, maar het is toch leuk om te weten dat je enig inzicht in paardenraces blijkt te hebben!




Ik ben twee keer naar de film geweest in Broome. Ik heb, om te beginnen, The Simpsons Movie gezien. En ja, ik raad 'm aan, want ik heb er hard om moeten lachen. Het verhaal komt ongeveer op het volgende neer: Springfield is ernstig, ernstig vervuild -door Homers toedoen- en de president (Arnold Schwarzenegger in dit geval) besluit dit probleem op te lossen door een enorme glazen koepel over het stadje te zetten en Springfield zo af te sluiten van de buitenwereld. En dan begint de belachelijke ellende eigenlijk pas...
De tweede film welke ik bekeek was Harry Potter and the Order of the Phoenix. Deze film wilde ik heel graag zien en samen met een bak popcorn zat ik een weekje geleden in een -voor de rest lege- bioscoopzaal. Tja, ik vraag me af of de boeken van Harry Potter zich uberhaupt nog voor verfilming lenen. Er gebeurt zoveel en in de film komt het op mij allemaal wat onduidelijk en chaotisch over. Personages worden neergezet zoals ik ze voor ogen had, maar niet of nauwelijks uitgelicht en verhoudingen blijven vrij vaag. Ik vraag me af of iemand die de boeken niet gelezen heeft serieus een touw aan het verhaal vast kan knopen. Zo zonde, want de boeken en verhalen zijn prachtig. Wat ik trouwens wel nog even moet toegeven is dat ik bijzonder onder de indruk ben geraakt van Daniel Radcliffe! Ik vind 'm een zeer goede acteur met een zeer fijn Engels accent ("I feel so angry all the time!" :)), bijzonder sterk in zijn rol als Harry Potter! en over een paar jaar is 'ie vast en zeker sexy...

Aanstaande zaterdag ga ik wederom op safari! In negen dagen tijd reis ik van Broome naar Darwin, kronkelend door de Kimberley van Western Australia! Ik zal slapen in swags onder de sterrenhemel, wandelen, hiken en klimmen door de gorges, zwemmen onder de watervallen en de allermooiste natuurschoon gaan aanschouwen! Het is waarschijnlijk de laatste tour die ik doe in Oz, in verband met tijd -maar vooral geld-, en ik heb er zin in!
Hieronder nog een foto van mijn kamer + Schotse roommate in de Kimberley Klub!

9 reacties:

Anonymous Anoniem zei...

hoi lieve karin

wat een grappig stuk heb je weer geschreven
jij maakt toch ook van alles mee he als je met een bus meegaat en wat een aardige (rijke) mensen kom je tegen die je zo maar in huis nemen voor een nachtje en je zelfs de sleutel geven
leuke foto's weer vooral die met de schaduwen van de kamelen en ja ze zijn niet snel maar dan zie je tenminste nog eens wat
nou joh veel plezier nog de laatste paar weekjes en tot heel snel
groetjes en een dikke kus ook van kees doeiiiiiiiii xxxxxxxxxxxx

donderdag, 09 augustus, 2007  
Anonymous Anoniem zei...

schitterende eerste foto!

Ik heb 'm op mijn werk nu als desktopbackground staan!

*kus*

donderdag, 09 augustus, 2007  
Anonymous Anoniem zei...

Hoi Karin!

Wat een leuke foto's zeg allemaal, die op die kameel is wel heel cool hoor!!! Ondanks dat het misschien suffe beesten zijn/lijken!

Wat je zegt, die Jay ziet er inderdaad 100% relaxed uit zeg!!!

En dan nu op safari.. tjee je maakt wat mee! Ons "avontuur" gaat zondag as. beginnen, het lijkt wel een beetje op "backpacken" want we proppen ons zondagmiddag met zijn 6-en in een 5 persoons slaapwagen en zijn dus ook een soort "room mates" op dat moment.. En dan ook heeel lang treinreizen (15 uur)..

Lieve Kat, tegen de tijd dat wij terug zijn ben jij al weer onderweg... veel plezier nog de laatste weekjes en ook veel plezier in Engeland, kom maar weer snel veilig thuis. Dikke kus van ons alledrie en tot gauw..
Kris, Dave en Yvonne
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
PS Yvonne wil ook op een kameel maar die hebben ze in Italie niet!!

donderdag, 09 augustus, 2007  
Anonymous Anoniem zei...

Dick zegt: Hai schat eindelijk ben ik er weer eens na vakantietijd en laksheid ! Hoewel ik wel alles bijhou hoor ! en ik moet zeggen dat t nog steeds boeit wat jij meemaak en vertelt. Ik wist niet eens dat dat ook kamelen waren ! en ik ben t niet met Krista eens ik zie niks in die Jay ! of zal ik er anders naar kijken ??? Gelukkig wel ! Maar nog even en je kan ons alles vertellen !! Of heb je nog geen zin om terug te komen ?? Dikke kus van je buurmannetje

donderdag, 09 augustus, 2007  
Blogger Joris zei...

Leuke mensen, nu wil ik ook naar Broome! Je zou voor hun VVV moeten werken ;)

vrijdag, 10 augustus, 2007  
Anonymous Anoniem zei...

weer een leuk uitgebreid verhaal :)
zo'n kamelentochtje lijkt me erg leuk!
en wat cool dat je op zo'n leuke resort mocht blijven zeg ;) beetje geluk moet je soms hebben hihi..
ik vond de film van Harry Potter ook een beetje te vaag verfilmd; vooral het einde vond ik erg kort en plotseling aflopen; in het boek was dat zooo uitgebreid! mjah, wat wil je ook met zo'n dik boek he..

maandag, 13 augustus, 2007  
Anonymous Anoniem zei...

Hey lieverd!

Je raadt nooit bij wie ik gisteren ineens in de taxi stapte! Haha! hartstikke grappig: bij Harry! :)

We waren wezen darten met het dynamo team de Trampolini's, en hadden (omdat het gezellig was) al het openbaar vervoer gemist.. er ging niets meer!

Wij een taxi gebeld... die kwam (LEKKER SNEL HARRY, maar 2 minuten), we stapten in, en toen de taxichauffeur ging praten (en dat was natuurlijk al snel) dacht ik: 'ik KEN die stem :)'.

En jaaaaa hoor: Harry! Hij herkende me natuurlijk niet met mijn nieuwe haar, maar 't kwam goed!

:)

erg grappig!

*dikke kus en veel liefs*

Joost!

donderdag, 16 augustus, 2007  
Anonymous Anoniem zei...

Hoi lieverd,

Wij zijn ook weer terug uit Rhodos. We hebben een erg leuke tijd gehad, mooi weer (HEET!!) en erg gezellig.
Ach joh jij kwam nog in de bus. Wij hebben in Rhodos nog vreemdere taferelen gezien met bussen, trouwens met taxi's ook.
Ik blijf versteld staan van die gastvrijheid daar, het moet niet veel gekker worden ;)

Best wel groot he die kamelen, enge beesten lijken het mij, ik vind ze er ook zo raar uitzien.

Nou lieffie ik kijk uit al uit naar je verslag van je laatste trip, het zit er nu echt bijna op :D

Dikke kus en tot gauw maar weer

maandag, 20 augustus, 2007  
Blogger My Dying Dreams zei...

Geniet van je laatste week in Australie!
En van de terugreis. En van Londen natuurlijk :)
Kus, Remi

woensdag, 22 augustus, 2007  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage