Een lach en een traan ...

Mijn besluit om mijn laatste dagen in Australië in Darwin door te brengen is één van mijn betere gebleken. Wat een heerlijke stad is Darwin, de meest noordelijke én de meest tropische stad van Australië (110.000 inwoners)!

Strand -Mindil Beach-, botanische tuinen, bars, sunset markets en een heleboel krokodillen en dodelijke kwallen in het water, ...en dan heb ik het nog niet eens over de haven, de bootjes en de tal van kleine cafeetjes waar je kan ontbijten en lunchen gehad! But in the end, it's all about the people, ...en ik had het niet beter kunnen treffen! Ik kwam mijn dagen door met oude bekenden en nieuwe vrienden. Niet alleen Corinna bleek in Darwin te verblijven, maar ook Cindy (Broome) en René (Indian-Pacific en later Perth tot aan Esperance en terug, ...ja ik vergeef het jullie als niet alle belletjes gaan rinkelen :)) bleken hier vastgeroest te zitten. In het hostel maakte ik kennis met Mark uit Engeland. Hoewel ik hem in eerste instantie een wat vreemde vogel vond ben ik die avond toch met hem gaan stappen en hij bleek me, meer dan wie dan ook, aan het lachen te krijgen! Zo zie je maar... :)

Een lach en een traan, ...ik kan simpelweg geen betere naam voor deze post verzinnen.
Ik werd vanmorgen wakker met een heel onwerkelijk gevoel. Dit is mijn laatste, mijn allerlaatste dag in Australië. Het loopt inmiddels tegen de avond en vannacht, om 02.45, brengt een shuttle busje me naar Darwin Airport. Vanaf Darwin Airport vlieg ik om 05.15 naar Sydney. In Sydney moet ik vervolgens heel wat uren door zien te komen -maar dat vind ik eigenlijk alleen maar geweldig, Sydney is immers waar het allemaal begon-, alvorens mijn vlucht naar Bangkok vertrekt.
Ik heb de zaken voor Bangkok, en trouwens ook voor Londen, piekfijn geregeld en in orde gemaakt. In twaalf maanden tijd bleek ik vaak nog te beroerd om hostels te boeken of bussen af te bellen, maar voor deze laatste twee stappen -en met name voor Bangkok- wilde ik iets beter voorbereid te werk gaan. Hotels en vluchten zijn dus geboekt! :)
Ik heb enorm veel zin in Bangkok, ...en in Londen. En ik kijk er, uiteraard, ontzettend naar uit om over een kleine twee weekjes weer thuis te komen. Om pap, mam en Erik op het vliegveld te zien staan, om familie en vrienden te ontmoeten, om al die plekken te bezoeken en al het eten te eten (bruin brood, kaas en frikandellen!) welke ik een jaar lang heb moeten missen.
Maar op dit moment, en mag ik ook even, voel ik me buitengewoon emotioneel, om niet te zeggen sentimenteel. Ik neem afscheid. Niet zozeer van Australië -want ik kan hier altijd terugkomen, weliswaar voor drie maanden max.-, maar van een jaar, ...en van een ritme. Ik neem afscheid van een jaar voor het eerst 100% op eigen benen staan, zonder wie-dan-ook, een jaar van grenzen verleggen en op mezelf leren bouwen. En dat alles in een wereld waarin elke dag verschilt, verrast en nooit loopt zoals je 'm die ochtend in gedachten had. Dat alles in het mooiste, het meest geweldige land ter wereld!

Australië, ...het land ontdekt door de Aborigines, nogmaals "ontdekt" door achtereenvolgens de Portugezen en de "Dutchies" -ja, dat zijn wij-, maar uiteindelijk geclaimd door de Britten. Het land van de blackfellas en de whitefellas, bacon & eggs voor brekky, blote voeten -of flip flops- en als bij regel een biertje in de pub na werktijd. Het land van gokken, honden- en paardenraces en footy, en, niet te vergeten, beer o'clock! (en het maakt niet uit welke tijd, want al is het hier dan nog maar net 11 uur 's morgens, dan is het altijd wel beer o'clock! elders in het land).

Het land van rauwe accenten en onverstaanbaar gemurmel, van Victoria Bitter, Toohey's, Bundaberg en Farmers Union's ijskoffie. Fish & Chips, scones, beefpies, pumpkin soup en mijn geliefde Timtam's! Het land van Russell Crowe, INXS, Silverchair en Kylie Minoque, ...het land waar AC/DC het op elke party ten allen tijden beter zal doen dan Christina of Beyoncé.

Het land van gastvrijheid en no nonsense, het land waar je je thuis voelt het moment dat je voet op de bodem zet, ...het land van slapen in hostels, maar vooral het land van contrasten! Outback -rood, heet, droog & leeg-, gorges, vulkanen, ...regenwouden, hot springs, stranden en water. Groen. Giant Trees in the South-West. De oostkust en de westkust. Citylife en eindeloze levendigheid in bruisende steden -metropolen!- als Melbourne en Sydney naast het leven in de vlakke en uitgestorven countryside is nauwelijks vergelijkbaar; ...kangoeroes schieten, schapen scheren en elke avond dezelfde locals dronken voeren in Dalwallinu en de Grand Prix bezoeken in Melbourne! Ik bedoel maar.

Dit bleek het land waar de bakker bereid is om je een lift te geven naar de laundromat elders in de stad gelegen, waar de locals je graag in huis nemen als hostels in Broome vol blijken te zitten en waar je elke dag mensen ontmoet, ...elke dag nieuwe telefoonnummers in je mobiel opslaat. In Australië stapte ik 's avonds het hostel uit met mijn roommate, op weg naar een willekeurige pub in de stad, stapte de pub even later binnen met nog twee of drie anderen, ...om een paar uur later te vertrekken met weer heel andere mensen welke ik in de tussentijd had leren kennen. Oude bekenden en nieuwe vrienden, continu. Vrienden zijn waar jij ze wilt vinden, evenals ervaringen en kansen, zo heb ik geleerd.

Het land van Sydney en Perth, Uluru, Cable Beach en de Great Ocean Road, ... het land van Rip Curl, Billabong, karaoke, Happy Hours en Wet T-shirt Competitions, ...links rijden en Ozzie - $$$. Het land van G'day, how u goin', sheila's en blokes, no worries! en fair dinkum. Need I say more?!

In de afgelopen twaalf maanden heb ik enorm veel gedaan en meegemaakt. Soms waren dit dingen waarvan ik eerder niet gedacht had ze ooit te zullen gaan doen, maar ze kwamen op mijn pad, ik kreeg de mogelijkheid of ik ging er achteraan. Kansen moet je pakken en angsten moeten overwonnen worden.

Zeilen, surfen, hiken (hiken!), wijnproeven in de Barossa Valley en in Western Australia, slapen in swags onder de sterren, paard- en kameelrijden, vliegen over Broome, Cable Beach en de Bungle Bungles, jetboaten en paragliden in Nieuw-Zeeland en skydiven in Taupo. Ik cruiste in een Toyota Landcruiser door de zandbak van Fraser Island, snorkelde door het Great Barrier- en het Ningaloo Reef -vergezeld door schildpadden, roggen en haaien- en ik zwom onder de meest spectaculaire watervallen in de meest schitterende gorges. Ik maakte kennis met dolfijnen, zeehonden, haaien en krokodillen, ...slangen, kakatoes en hagedissen. Kangoeroes!!! Ik hield een python om mijn nek, een bobtail lizard in mijn hand en kroelde met koala's en kleine joey's!
Soms moest er gewerkt worden, vaak waren dit rotbaantjes, maar deze werkervaring maakten mijn Oz Experience des te interessanter, ...compleet! Tomaten plukken, paprika's uitzoeken, flyeren in Perth, barren en serveren, ik deed het allemaal, maar mijn vier weken in Dalwallinu bleken -zonder twijfel- een hoogtepunt!

Ik sliep ondertussen overal en nergens: in hostels, swags en farms, in bedden of op banken, het strand of in een park, in transportmiddelen en soms -soms- bij de locals. Home is where the backpack is!

Ik leerde dat het allemaal geen ene fuck uitmaakt, ...dat zelfs een vlucht welke vertrekt vanaf Auckland op het moment dat jij in Christchurch staat in te checken een kleine hindernis -en uiteindelijk zelfs helemaal niet- in je dagritme vormt. Een jaar waarin ik soms dagenlang in bussen of treinen zat, drie uur lang door de lucht vloog en uiteindelijk nog steeds in hetzelfde land was. Een jaar waarin ik prachtige, eenzame strandwandelingen heb gemaakt, de meest kleurrijke zonsondergangen zag en multiculturele markten bezocht. Het land waar ik vis leerde eten en wijn leerde waarderen, ...het jaar van stranden, wildkamperen, kampvuurtjes- en bosbranden en volleybal, ... het jaar waarin ik maar liefst 2 $ won door middel van een spelletje paardenracen.

Ik leerde over fossielen, vulkanen, aardbevingen en slangenbeten en ik weet inmiddels alles over Jacob's Creek, boabs, Aborigine-cultuur, dagenlang niet douchen en anti-katermiddeltjes. Ik leerde creatief koken en low-budget slapen, maar ik heb nooit, simpelweg gewoon niet, geleerd om low-budget te leven. Cappuccinos en macchiatos zijn namelijk niet uit mijn wereld weg te denken, ...evenals merkprodukten en shoppen naar perfectie. Maar dat maakt niet uit, want Karin blijft uiteindelijk altijd Karin en dat is maar goed ook.
Dit was het jaar waarin ik geleerd heb dat alles mogelijk is, dat het leven is wat jij ervan maakt en dat niets -niets- er toe doet totdat jij er persoonlijk een waarde aan verleent.

Ik heb niet alles gezien in Oz, ...en ik wil zeker terugkomen voor Kakadu National Park, Lichfield en Cairns, ...en Cape Tribulation. Dat lijkt misschien vreemd, want een jaar is een lange tijd en in principe zou dit genoeg tijd moeten zijn om het hele land door te cruisen, maar er moest bij tijd en wijlen ook gewerkt -en, niet onbelangrijk, gerelaxt- worden. Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat je meer ziet door minder te zien. Ik vond het dan ook heerlijk om wekenlang in Perth te blijven, ...de stad te leren kennen, de mensen te ontmoeten, ...een ritme te creëren!

Dit is de laatste post vanuit Oz, ...how sad?! Het is een heel onwerkelijk gevoel dat Australië gewoon verder gaat zonder mij. Een nieuwe lading backpackers, net afgestudeerd waarschijnlijk, komt nu het land binnen met dezelfde dromen en dezelfde verlangens welke ik had toen ik precies een jaar geleden in Sydney landde. Voor mij zit het erop en ik weet dat, al zou ik nog tien keer terugkomen, het nooit meer hetzelfde zal worden. Anders, maar nooit meer hetzelfde. Dus daarom bewaar ik mijn herinneringen, ...al mijn ervaringen. Alle mensen en plekken van het afgelopen jaar zullen een plekje krijgen in mijn hart -en trouwens ook in mijn fotoalbum-.

Mam, je had gelijk, ...dit is het jaar van mijn leven geworden! Het was een geweldig jaar, ...een fantastisch, spectaculair en prachtig mooi jaar. Ik heb er serieus waar alles uitgehaald wat er maar in kon zitten. Maar nu kom ik naar huis en, geloof me -al mag dat raar klinken na al het voorgaande-, ik kijk er naar uit.

Maar ik hoop dat jullie het niet erg vinden als ik een stukje Australië met me mee neem...

:)

ps. tot de volgende post...