Nog maar één weekje ...

De tijd vliegt. Ik kan het niet meer ontkennen: Australië komt steeds dichterbij. Nog precies één weekje en dan stap ik in het vliegtuig. Ik vlieg via Londen, via London Heathrow om precies te zijn. Een paar weken geleden kreeg ik een email van de reisorganisatie (Travel Active) waarin stond dat de veiligheidsmaatregelen op Heathrow verscherpt waren naar aanleiding van eerdere gebeurtenissen. (De ontdekking van een terroristisch complot om toestellen van Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen te laten exploderen.) Ik, als passagier (of avonturier, zoals Travel Active mij aanspreekt), zou alleen nog een plastic tas aan handbagage mee mogen nemen met daarin de strikt noodzakelijkheden; paspoort, reisdocumenten, medicatie (met uitzondering van vloeibare medicatie), portemonnee, sleutels, bril (zonder koker), zakdoekjes én tampons. God, wie heeft verzonnen dat een mens kan leven zonder muziek? Voor mij eveneens een strikte noodzakelijkheid! Maar goed, een paar dagen later kreeg ik gelukkig opnieuw bericht: de maatregelen waren alweer versoepeld. Ik mag mijn geliefde roze iPod mee het vliegtuig in nemen, evenals mijn Canon Ixus, waardoor ik in staat zal zijn jullie na aankomst te verblijden met wat mooie foto's van bovenaf. :) Het zou toch ook wat zijn, ..een hele dag vliegen met als vermaak wat zakdoekjes en tampons? Of kunnen we tegenwoordig ook creatief zijn met brillen en pillen? Hm, nu overdrijf ik vast een beetje. Ik vlieg met British Airways en de hele reis is voorzien van films, drankjes en hapjes.
Dus. No worries! ;-)

ps. En die foto linksboven heeft slechts als doel om de post wat op te leuken. Bewerkt met Photoshop ja.

Een kleine aanpassing!

Ik kreeg al wat klachten binnen van "fans" die beweerden niet te kunnen commenten als zijnde niet-blogger. Dat probleem heb ik inmiddels verholpen door wat aan te passen in de instellingen: vanaf nu moet iedereen dus in staat zijn om een bericht achter te laten.

*hint*

;-)

Nog maar drie weken ...

Australië! Nieuw Zeeland!
De tijd vliegt. Nog drie weken en dan zit ik in het vliegtuig op weg naar Singapore, om vanaf daar door te vliegen naar Sydney. Ik heb in principe de zaken goed en wel geregeld en afgerond, maar toch heb ik telkens het gevoel dat ik van alles vergeten ben. Afscheid nemen van de mensen die ik straks een jaar lang niet meer zal gaan zien. En na dat jaar zal er zo ontzettend veel veranderd en anders zijn. Niet dat er hier in Nederland zoveel drastisch zal gaan veranderen, maar wel in mijn wereld.
Een stap naar een nieuwe fase! :)

Eigenlijk ben ik op orde. Het is nu nog een kwestie van afwachten, en nog even genieten van mijn leventje hierzo. De laatste weken zullen in het teken staan van afscheid nemen; afscheid van alle belangrijke, leuke en lieve mensen. En dat zijn er best een paar! En daarna ga ik écht naar Australië! Sta ik ineens volop in Sydney, Bondi Beach! Een jaar lang zomer hebben, vertoeven aan de kust, leren surfen en duiken en scharrelen naar leuke baantjes! Wandelen en klimmen met mijn mooie schoenen, vertoeven in hostels en bij gastgezinnen! Werken in het buitenland. Geinige dieren spotten, zoals kangeroes, pinquins, koalabeertjes en dolfijnen, lekker veel autorijden en de mooiste landschappen aanschouwen!
Vrijheid!
Ik kan niet wachten op de Blue Mountains, de Ayers Rock en de Mount Cook! Ik ben gek op (ruige) natuur, op actieve wandel- en klimtochten en overweldigende indrukken. Volgens mij gaat het dus heel erg goed komen het komende jaar! :-)

Maar vooral, ..een jaar lang op eigen benen staan, in een vreemd land met andere mensen en andere culturen. Contacten (moeten) leggen, netwerken en mensen gaan ontmoeten. Werken om aan geld te komen, geld nodig te hebben voor eten en onderdak! Is het niet fantastisch? Dag luxe leven, overleven gaan we! :-D

Ik heb er zin in. Dat is zeker! Ik sta soms strak van de spanning en het enthousiasme, ..soms echter overvalt me ook een paniekerig gevoel. Dat schijnt er bij te horen. :)

Karin gaat een jaar backpacken, ze heeft er zin in en ze is héél erg trots op zichzelf! :-D